۱- نام عده زیادی از کانی ها در واقع اسم محلی است که اولین بار در آنجا پیدا شده اند و به انتهای آن پسوند “ایت” اضافه شده است مثلا ایلمنیت از نام کوه های ایلمن واقع در اورال، تیرولیت از تیرول که محلی در کشور اتریش است، تالمنیت از معدن تالمن واقع در انارک ایران گرفته شده است.
۲- نام بعضی از کانی ها از اصطلاحات خاص بعضی کشورها گرفته شده است کثلا سافیر از اصطلاحات محلی هندوستان می باشد.
۳- نام عده ای دیگر از کانی ها از رنگ آنها در زبان یونانی گرفته شده است مثلا هماتیت به معنی قرمز خونی، آزوریت به معنی آبی رنگ است.
کانیها در آغاز به همان صورت که از پوسته زمین به دست میآمدند، به کار میرفتند. برخی از این کانیها که بلورهای ظریف و پایدار در برابر فرسایش داشتند، پس از صیقل کاری و تراش خوردن، به عنوان آرایش به کار میرفتند. به این کانیها، سنگهای قیمتی یا جواهر میگوییم. الماس، فیروزه، یاقوت کبود، زمرد، زبرجد، لعل، چشم گربه، عقیق، مروارید و دُرّ کوهی از مهمترین کانیهای گرانبها هستند.